Linia kolejowa nr 202 – linia łącząca Gdańsk ze Stargardem Szczecińskim. Jej długość – 334 km. Przebiega przez Chociwel, Runowo Pom., Łobez, Świdwin, Białogard, Koszalin, Sławno, Słupsk, Lębork. W 1859 r. linię uruchomiono na odcinku Stargard – Koszalin. W 1869 r. otwarto linię na odcinku z Koszalina do Słupska, a w 1870 r. - ze Słupska do Sopotu. Po I wojnie światowej linia znalazła się w granicach trzech państw: Republiki Weimarskiej (Niemcy), II Rzeczypospolitej (Polska) i Wolnego Miasta Gdańska. Po wybuchu II wojny światowej cała linia znalazła się w granicach Niemiec. W latach 1986-89 linia została zelektryfikowana. (Źródło – Wikipedia).
Najczęściej jeżdżę na trasie Świdwin – Stargard i dalej Stargard – Poznań i dalej Poznań – Łódź.
Dotychczas odwiedziłam obiekty na odcinku Stargard – Przystawy. Pozostała trasa nadal pozostaje dla mnie do „odkrycia”.
Najciekawsze na odkrytym odcinku: stalowy most nad Iną, most nad Krępą w Trąbkach, most nad Reską Węgorzą w Runowie Pomorskim, stalowy most nad Brzeźnicką Węgorzą w Łobzie, most nad Regą w Worowie, stalowy most nad Regą w Rogalinku, stalowy most nad Parsętą w Białogardzie, most nad Grabową w Przystawach.