ROKITA, głaz Flemingów

ROKITA, głaz Flemingów

(Rackitt)

Województwo zachodniopomorskie, powiat goleniowski, gmina Przybiernów, obręb ewidencyjny Rokita.

Rokita - wieś położona 4 km na wschód Przybiernowa.

Głaz narzutowy - głaz Flemingów, uznany został za pomnik przyrody w 1989r. Znajduje się na działce rolnej nr 39/6 w obrębie Rokita, 2,5 km na południe od wsi Rokita, w odległości 400 m na zachód od drogi powiatowej Stepnica-Rokita-Brzozowo, 140 m na północ od skraju lasu.

Lokalizacja: w zasięgu administracyjnym Nadleśnictwa Rokita.

Obwód głazu przy gruncie wynosi 15,4 m (wg metryki geostanowiska umieszczonej w www.geoportal.pgi.gov.pl), jego wysokość - 2,4 m.

Współrzędne: N: 53.74895 E: 14.845417 / 53°44'56.2"N 14°50'43.5"E

Obecność rodu von Flemming na Pomorzu odnotowano w pocz. XIIIw. Rodzina władała posiadłościami w Buku, Mierzęcinie, Świerznie, Piaskach, Maciejewie i Przybiernowie. W następnych stuleciach Flemmingowie byli właścicielami posiadłości w okolicach Kamienia Pomorskiego i tereny te w XVIIIw. zwano powiatem Flemmingów (Flemmingscher Kreis). Dominium rodu obejmowało wsie: Baczysław, Benice, Biebrówek, Bodzęcin, Brzozowo, Buk, Czarnogłowy, Dramino, Gostyń, Jarszewo, Kłodzino, Kretlewo, Krzemykowo, Leszczno, Łąka, Łęgno, Mierzęcin, Moracz, Niewiadowo, Ostromice, Pęplewo, Piaski, Ronica, Rozwarowo, Sibin, Świerzno, Troszyn, Trzebianowo, Włodzisław, Wysoka Kamieńska, Zagórze. W powiecie nowogardzkim do rodu należały: Burowo, Lestkowo, Maciejewo, Mosty, Osina, w gryfickim – Kołomąć, Pustkowo, Rzęsinie, Skrobotowo, Trzęsacz. Posiadłości Flemmingów leżały również w powiatach miasteckim, wolińsko-uznamskim, reskim oraz w pyrzyckim. Niektóre linie rozrodzonego rodu Flemmingów w XVIII i XIX w. miały swoje majątki także w Brandenburgii, pruskiej części Saksonii, w Saksonii, Turyngii, Galicji, na Śląsku oraz w Rosji, Szwecji, Finlandii, Szkocji i we Włoszech. Źródło: www.nac.gov.pl